Friday, June 25, 2010

κίνδυνος αποτυχίας - ρίσκο


Αν γελάς, κινδυνεύεις να φανείς ανόητος.
Αν κλάψεις, κινδυνεύεις να φανείς συναισθηματικός.
Αν στραφείς σε κάποιον, κινδυνεύεις να μπλεχτείς.
Αν εκφράζεις τα συναισθήματά σου, κινδυνεύεις να φανερώσεις τον αληθινό σου εαυτό.
Η προσπάθεια, έχει μέσα της τον κίνδυνο της αποτυχίας.
Παρόλα αυτά πρέπει να ριψοκινδυνέψεις. Επειδή ο μεγαλύτερος κίνδυνος στη ζωή είναι, να μην ρισκάρεις τίποτα.
Εκείνος που δεν ρισκάρει, δεν κάνει τίποτα, δεν έχει τίποτα, είναι ένα τίποτα.
Μπορεί να αποφεύγεις τον πόνο και την λύπη , όμως έτσι δεν μπορείς να μάθεις, να ωριμάσεις, να ζήσεις.
Έτσι όπως είσαι αλυσοδεμένος με την ασφάλεια σου, έχεις χάσει την ελευθερία σου.
Επειδή μόνο όποιος ριψοκινδυνεύει είναι ελεύθερος!!!!

4 comments:

  1. <>. Και τι άλλο έχω να δείξω;;
    Πόσο αλήθεια κρύβουν τα λόγια του Λέο Μπουσκάλια!!

    ReplyDelete
  2. Όταν εκδηλώνεις τα συναισθήματα σου, κινδυνεύεις να δείξεις τον πραγματικό εαυτό σου. Και τι άλλο έχω να δείξω;;
    Πόσο αλήθεια κρύβουν τα λόγια του Λέο Μπουσκάλια!!

    ReplyDelete
  3. [...] This post was mentioned on Twitter by Dimitris Karavasilis, Dimitris Karavasilis. Dimitris Karavasilis said: Αν γελάς κινδυνευεις να φανείς ανόητος http://tinyurl.com/2fg7lfw [...]

    ReplyDelete
  4. Γιαυτό αγαπητέ μου Δημήτρη να είμαστε ο εαυτός μας, εμείς οι ίδιοι, οι αληθινοί, χωρίς προσποίηση και δεύτερη σκέψη για το πώς θα συμπεριφερθούμε, τι θα πουν οι άλλοι, τι εικόνα θα δώσουμε προς τα έξω.
    Αν είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας όλη η θετική ενέργεια που εκπέμπουμε θα φέρει τους άλλους γύρω μας... με ειλικρίνεια και αγάπη...
    ίσως και να σφάλλω...
    αλλά επειδή προσωπικά θα ασφυκτιούσα σε μια προσπάθεια να συμπεριφερθώ όπως δεν με εκράζει ή να δείξω αυτό που δεν είμαι...
    πώς θα αντέξω πολλούς εαυτούς;;;
    όταη θα ξεχνώ τι επιτάσσει ο ένας, τι ο άλλος, τι η σύγκρουση μεταξύ τους;;
    Θα μου επιτρέψεις κάτι που μου έγραψαν παλιά στο Λεύκωμά μου. Εγώ το βλέπω ως συνομιλία με τον εαυτό μας:
    Απλώσαμε τα σχήματά μας πάνω στην άμμο..
    Εμένα μου έλλειπε μια πιθαμή,
    εσένα σου περίσσευε...
    Μα όταν απλώσαμε τα σώματά μας
    εμείς οι ίδιοι, οι αληθινοί,
    εκεί που άρχιζες, άρχιζα, εκεί που τελείωνες, τελείωνα...
    Καλό Απόγευμα...

    ReplyDelete