Ως δάσκαλος τόσα χρόνια, είχα την απορία, πως γίνεται και τα παιδιά, μαθαίνουν τόσα καινούργια πράγματα, αναπτύσσουν ικανότητες απίστευτες, πιο γρήγορα από τους μεγάλους.
Λέω μήπως επειδή έχουν πολύ λιγότερα να ξε-μάθουν.
Όλοι μας έχουμε την τάση να μαθαίνουμε, να μαθαίνουμε, να μαθαίνουμε.
Αλλά, τι γίνεται με την δυνατότητα να ξεχνάμε;
Να ξεχάσουμε, να ξεμάθουμε τόσες συνήθειες, γνώμες, ιδέες που μας έχουν κλειδώσει μέσα σε ένα κελί και δεν μπορούμε να αγγίξουμε καινούργιες δυνατότητές και λαμπρές ευκαιρίες.
Υπόθεση ζωής κάνω, όταν βλέπω, πόσο στεγανό είναι το κελί μας, και πόσο καχύποπτοι γινόμαστε συχνά, όταν από τις χαραμάδες μπαίνει μια κλωστίτσα φως...
Friday, June 11, 2010
να μην ξεχάσω, να μάθω να ξεχάσω
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
..ποσο δικιο έχεις!
ReplyDeleteΑΛΛΑ θα ΞΕμαθουμε...για να θυμηθούμε....
Θα ξεμαθουμε οσα μας εγκλωβίζουν
οσα μας δεσμεύουν
οσα μας απομακρυνουν
οσα μας αρρωσταίνουν
Και θα δώσουμε χωρο στην Εν θυμηση!
Χωρο στο καινουργιο!
Θα θυμηθουμε να αποδεχόμαστε την διαφορετικότητα γιατι αποτελει Νομο!
Θα θυμηθουμε να συνυπαρχουμε γιατι μονο ετσι εξελισσόμαστε !
Θα θυμηθούμε να ΣΥΝ-χωρούμε.