Τώρα που έκλεισε το σχολείο και φιληθήκαμε για να ευχηθήκαμε ο ένας στον άλλον καλό Πάσχα, έπιασα τον εαυτό μου να αναρωτιέται:
"Τι είδουςδάσκαλος είμαι αλήθεια;"
Κατέληξα σε σπουδαία συμπεράσματα.
Ξέρω πως είμαι ένα αποφασιστικό στοιχείο στη τάξη.
Επειδή από την δική μου προσέγγιση εξαρτάται το κλίμα, από την δική μου διάθεσή ο καιρός μέσα εκεί είναι καλός η κακός.
Ξέρω πως έχω πολύ μεγάλη δύναμη.
Μπορώ εύκολα να κάνω τη ζωή ενός παιδιού η μίζερη ή χαρούμενη.
Μπορώ να γίνω ένα εργαλείο βασανισμού ή ένα εργαλείο έμπνευσης.
Μπορώ να εξευτελίσω αλλά μπορώ και να εξανθρωπίσω. Να προκαλέσω πόνο αλλά και να θεραπεύσω.
Να επιλέγω πως διαχειρίζομαι τις κρίσεις: ανθρώπινα η δικτατορικά.
Με αυτές τις σκέψεις, αγκάλιασα πιο σφιχτά τα παιδιά.
Μέχρι να τα ξαναβρεθούμε.
Friday, April 6, 2012
δάσκαλος
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Είσαι Δάσκαλος με Ενπνευση!
ReplyDeleteΟταν ένας δάσκαλος αναρωτιέται τι είδους δάσκαλος είναι, τότε είναι απ' τους καλύτερους!!!
ReplyDelete