Monday, April 30, 2012

εμπόδιο

«Α, τον ηλίθιο!» ξεστόμισε την θυμωμένη καλημέρα του ο οδηγός του ταξί
«Τι έγινε;» τον ρωτώ
«Μα δεν βλέπεις;» μου λέει. «Δεν βλέπεις πως πάει ο μπροστινός;»
«Τι έπαθε;» ρώτησα
"Πηγαίνει σαν κότα! Αντε άνθρωπε μου προχώρα! Εχουμε και δουλειές! Αμα θέλεις βόλτα πήγαινε στο πάρκο!" κολλάει το χέρι του στην κόρνα
Επιτέλους ύστερα από ώρα απομακρύνεται.
"Αντε και γεμίσανε την Ελλάδα καθυστερημένοι!» του φώναξε καθώς έστριβε στην επόμενη γωνία
Εκείνος δεν απάντησε . Χάθηκε μέσα στο στενάκι.
Τότε ήταν που παραμέρησε μια αόρατη κουρτίνα. Είδαμε.
Στη μέση του δρόμου κάποιος τυφλός, προσπαθούσε να περάσει απέναντι.
Ο οδηγός μου έσκυψε το κεφάλι
«Πόσο τυφλοί είμαστε!» ψιθύρισε την σκέψη μου ο οδηγός.

Είμαστε τυφλωμένοι από την ανυπομονησία και τις δικές μας υποθέσεις για τα πάντα….

1 comment:

  1. Αν και καταλαβαίνω το νόημα, πολλές φορές χρειάζεται να γνωρίζουμε τους παράγοντες, που προσδιορίζουν την πορεία μας. Είναι δικαιότερο...

    ReplyDelete