Στο βιβλίο του ‘ Όλα τα χρώματα της ίριδας ’, ο Θανάσης Παπαϊσίου αναλύει με μεγάλη επιδεξιότητα τη συμβολική σημασία των χρωμάτων, και η ίριδα γίνεται πηγή έμπνευσης του, για να προσεγγίσει και να ερμηνεύσει την ανησυχία των καιρών.
Ώριμος βιωματικά πλέον, αναμετρά στο έργο του τα πεπραγμένα των εμπειριών του μέσα από τα χρώματα, με λεπτότητα και ευγένεια, ανθρωπιά και κατανόηση.
Καθιστά τον εαυτό του οραματιστή, δοκιμάζει την πίστη του και εξαντλεί όλες τις δυνάμεις των αισθήσεων του προκειμένου να προσδιοριστεί ο ίδιος και να προσδιορίσει κάποιους άλλους στον υπαρκτό κόσμο αλλά και σ’ αυτόν της υπέρβασης.
Οκτώ χρώματα, λοιπόν, σε ένα βιβλίο. Οκτώ διαφορετικά χρώματα που ισορροπούν και συγκλίνουν σε έναν και μόνο στόχο, να προβληματίσουν τον αναγνώστη για όσα συμβαίνουν γύρω του, και να τον οδηγήσουν σε συνειρμούς, στοχασμούς και φιλοσοφικούς υπερβατισμούς, πέρα από φραγμούς, νόρμες και όρια.
Ο συγγραφέας μάς αφήνει να δούμε βαθιά μέσα του, νιώθοντας την εσωτερική ανάγκη να μοιραστεί τα συναισθήματα του, να καταργήσει τη μοναξιά και να πολλαπλασιάσει την ελπίδα. Καταθέτει το έργο αυτό στην προσπάθεια να αποκαλύψει με τη δική του διαίσθηση και ενορατική δύναμη κάποιες αλήθειες που τείνουν να εκφυλιστούν, και τέτοιες δημιουργίες είναι, δίχως άλλο, πολύτιμες σε μια εποχή όπου κυριαρχούν η ένδεια και ο εκπεσμός του πνεύματος σε παγκόσμιο επίπεδο……
απόσπασμα απο την κριτική της Μαρίας – Χριστίνας Τασιούκα.
Η πρώτη ανάγνωση μου άφησε μια γεύση τρυφερότητας, ευαισθησίας και ελαφριάς απαισιοδοξίας, αλλά συνάμα με εξέπληξε η πληθώρα των επιστημονικών γνώσεων, των φιλοσοφικών ιδεών, των εννοιών της
ψυχολογίας που πλημμυρίζουν αυτές τις τριάντα σελίδες και ξαφνιάζουν τον ανυποψίαστο αναγνώστη.
Πιστεύω πραγματικά ότι το βιβλίο αυτό μπορεί να διαβαστεί από άτομα κάθε ηλικίας, προσφέροντας στους μεν μικρότερους γνώσεις γύρω από την φυσική, την επιστήμη των χρωμάτων, το περιβάλλον και το σεβασμό που
οφείλουμε σε αυτό, στους δε μεγαλύτερους αλήθειες, που στους πραγματικά δύσκολους καιρούς που ζούμε, με τα προσωπικά μας προβλήματα και τις χίλιες έγνοιες που μας βασανίζουν πολλές φορές ξεχνάμε και αμελούμε..
Η φαινομενικά απλή τεχνική αφήγησης που επέλεξε ο Θανάσης Παπαϊσίου να χρησιμοποιήσει, αυτή του διαλόγου, διευκολύνει ακόμα περισσότερο την ανάγνωση και την κάνει ευχάριστη και διασκεδαστική.
Ομολογώ ότι ο απώτερος σκοπός που φαίνεται να είχε όταν αποφάσισε να εκδώσει αυτό το βιβλίο, σε μένα τουλάχιστον επετεύχθη! Συνέλαβα τον εαυτό μου, να αναζητά τα χρώματα που εδώ και χρόνια έχω επιλέξει να
χρωματίζουν την δικιά μου ζωή και να αναρωτιέμαι μάλιστα για αυτές τις επιλογές.
Δίνοντας, όπως μας καλεί ο συγγραφέας στον επίλογο του βιβλίου του, τις δικές μας αποχρώσεις στον πίνακα που μας προσφέρει με περισσή αγάπη, μπορούμε να γνωρίσουμε καλύτερα τον εαυτό μας και να
προσφέρουμε γαλήνη στην ψυχή μας.
κριτική της Κατερίνας Βουτσινά, καθηγήτριας ιταλικών ΚΩΘ.
http://www.confuoco.gr/?p=1258
No comments:
Post a Comment