Οδηγός

Γιατί τέτοια διάθεση σήμερα;» ρώτησα τον οδηγό του λεωφορείου που με πήγαινε στο κέντρο.
«Δεν μπορώ να κάνω αλλιώς!» μου λέει
Με τον οδηγό είμαστε καιρό γνωστοί. Και οι δυο ταξιδιώτες. Ο καθένας με τον όχημα του βέβαια
«Μα γιατί; Τι σου συμβαίνει;» τον ρώτησα
«Είμαι θυμωμένος!» μου απάντησε και κατσούφιασε ακόμα πιο πολύ
«Με μένα; Γιατί;»
«Ολο μου λες πως τα πράγματα θα πάνε καλά! Πως τα βλέπεις θετικά και άλλα τέτοια!»
«Ε, ναι, και λοιπόν; Αυτό σε κάνει να μελαγχολείς;» τον ρώτησα ξαφνιασμένος
«Εμ βέβαια! Επειδή σε μερικά δικά μου ζόρια, κάνω κουράγιο και υπομονή, φτάνω στο τέλος, αλλά εκεί είναι ακόμα πιο στραβά! Λέω από μέσα μου πως του αρέσει του Δημήτρη να με δουλεύει!"
Χαμογέλασα καλόκαρδα και του χάιδεψα την πλάτη.
«Είσαι τυχερός!» του λέω και ανοίγω τον σάκο μου. «Εχω μαζί μου ένα δωράκι, να το βάλεις εδώ, δίπλα στο τιμόνι σου να το βλέπεις!»
Με την άκρη του ματιού του κοιτάει το χέρι μου και εκείνο που κρατούσα. Αυτή η μικρή αφισούλα:

Αν καμιά φορά μπεις στο λεωφορείο του, να προσέξεις εκεί στο τιμόνι, από την μεριά του παραθύρου θα το δεις. Μπορεί να είναι και σε σένα χρήσιμο!