η Πόλη της καρδιάς μας

Αποφράδα καλημέρα ξεπροβάλλει
Μέσ' από την κερκόπορτα με σουβενίρ για τουρίστες
Και ευκαιριακά πανηγύρια
Με ληγμένα πυροτεχνήματα
Μπροστά σε αδιάφορο πλήθος.
 

Πιο εκεί, της καρδιάς η Πόλη, η Πολη της καρδιάς μας
Περιμένει καρτερικά την "μέρα εκείνη"...
Και σιγοτραγουδά, δακρυσμένη, αυτό το τραγούδι...

Σαν τα μάρμαρα της πόλης
που ‘χει η Αγιά Σοφιά
έτσι τά ‘χεις ταιριασμένα
μάτια φρύδια και μαλλιά

Από τα γλυκά σου μάτια
τρέχει αθάνατο νερό
και σου ζήτησα λιγάκι
και δε μού ‘δωσες να πιω

Άσε με να καζαντήσω
και θα δεις τη γνώμη μου
στα μετάξια θα σε ντύσω
πετροχελιδόνι μου