Ο Αντώνης Στεφανάς στην Ακρόπολη ( η ζωή δεν τελειώνει με ήττα)

"...Ο Αντώνης ήταν ανήσυχο πνεύμα και ασυμβίβαστο. Θαύμαζε την επανάσταση και το ξεπέρασμα της λογικής. Γι’ αυτό αγαπούσε την Ελλάδα. Τη μητέρα του υπέρλογου. Είχε μια λογική που ξεπερνούσε τον εαυτό της.
Συνέχισε στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου και έφτασε μέχρι τους πρόποδες του Φιλοπάππου. Στον δρόμο του παρατήρησε και από κοντά τις περίφημες, «σφραγισμένες» με σιδερένιες πόρτες, εισόδους σε μικρά σπήλαια ή «πηγάδια». Το ίδιο θα διαπίστωνε αν συνέχιζε και προς την αρχαία Αγορά, τον Κεραμεικό ή τους στύλους του Ολυμπίου Διός (κάπου εκεί κοντά όπου ο Δευκαλίωνας είδε κάποτε τα τελευταία νερά του κατακλυσμού να υποχωρούν σε μια ρωγμή του εδάφους). Αλλά και στους πρόποδες του «ιερού βράχου» θα έβρισκε κλειστά σπήλαια, όπως του Πάνα και του Απόλλωνα.
Δεν μπορούσε να βγάλει από το νου του τον Παυσανία, για τον οποίο είχαν κάνει μια παρόμοια συζήτηση στο ερευνητικό κέντρο, με κάποιους ξένους. Το θέμα τους η Ελλάδα και συγκεκριμένα η Ακρόπολη.
_Μα είναι αλήθεια όσα λέει αυτός ο Παυσανίας; είχαν ρωτήσει.
_Τι να σας πω, είχε απαντήσει εκείνος, φαίνεται πως ο άνθρωπος, δίχως κανένα προσωπικό συμφέρον, κατέγραφε ό,τι έβλεπε.
_Και τι είδε στην Ακρόπολη;
_Ε, να! Αναφέρει διάφορα ιερά σπήλαια, μυστηριώδη πηγάδια και ανοίγματα του εδάφους, καθώς και μυστικές τελετές που συνδέονταν με όλα αυτά.
_Άντε πάλι με τα παραμύθια, μύθους και θρύλους για την «άλλη» αρχαία Ιστορία, ξαναειρωνεύτηκε ο Smith, ο άγγλος αναλυτής δεδομένων, που δεν έχανε ευκαιρία να θίξει την Ιστορία.
_Να μην εμπλακούμε τώρα στο θέμα που πονά, είχε πει ο Στεφανάς, γιατί δεν είναι και το θέμα μας αυτό, αλλά, μιας και με ρωτήσατε, να σας πω πως, περιγράφοντας τον ιερό χώρο του Ερεχθείου, ο Παυσανίας αναφέρει την ύπαρξη ενός πηγαδιού με θαλασσινό νερό στο εσωτερικό του παράξενου οικοδομήματος. Το αξιοπερίεργο σχετικά με αυτό το πηγάδι δεν είναι τόσο το γεγονός ότι διαθέτει θαλασσινό νερό, όσο το γεγονός ότι, όταν φυσάει νοτιάς, ακούγεται μέσα του ήχος κυμάτων! Υποτίθεται ότι το πηγάδι αυτό το δημιούργησε ο Ποσειδώνας με ένα χτύπημα της τρίαινάς του, ως σημάδι προς τους Αθηναίους, κατά τη διάρκεια της φιλονικίας του με την Αθηνά για την κυριαρχία της πόλης. Άραγε υπάρχει κάποια υπόγεια διαδρομή που ενώνει το πηγάδι του Ερεχθείου με τη θάλασσα; Σήμερα πάντως το εσωτερικό του Ερεχθείου είναι απρόσιτο για το κοινό και κανείς δεν μπορεί να είναι εκεί, όταν φυσάει νοτιάς, για να ακούσει τον φλοίσβο των κυμάτων που ταξιδεύει με τον άνεμο ως τον βράχο της Ακρόπολης.
_Εντάξει, εντάξει, είχε σχολιάσει εκείνος ο Άγγλος. Ύστερα θα μας πεις για τον Εριχθόνιο, το φιδίσιο πλάσμα, πως είναι αληθινό...."