Friday, June 8, 2012

Ωκεανός

Ένα μικρό Ψαράκι είμαι.. "Συγνώμη", είπε ένα πολύ μικρό ψάρι του Ωκεανού, "Είσαι πιο μεγάλος από μένα, οπότε μπορείς να μου πεις πού μπορώ να βρω αυτό το πράγμα που λέγεται Ωκεανός;"
"Ο Ωκεανός", απάντησε το μεγαλύτερο ψάρι, "μα...είναι εδώ που βρίσκεσαι τώρα".
"Τι;  Αυτό;;" Μα αυτό είναι νερό!! Αυτό που ψάχνω είναι ο Ωκεανός" είπε απογοητευμένο το μικρό ψάρι και απομακρύνθηκε κολυμπώντας για να ψάξει κάπου αλλού.


Σταμάτα να ψάχνεις σα μικρό ψαράκι.
Δεν υπάρχει τίποτα  για να ψάξεις.
Το μόνο που χρειάζεται να κάνεις είναι να κοιτάξεις!

2 comments:

  1. Eleni Harlafti - ProspathopoulouJune 8, 2012 at 9:07 AM

    Με λίγα λόγια τόση πολλή ουσία, Δημήτρη !!! Πράγματι μας ξεφεύγουν πολύ σημαντικά πράγματα όταν δεν κοιτάζουμε μπροστά μας αλλά ψάχνουμε, ψάχνουμε...

    ReplyDelete
  2. Ευτυχία Μουσούλη (μητέρα Ράνιας)June 10, 2012 at 2:44 AM

    Κάθε κείμενο κάθε σκέψη σας μου καλύπτε ι θέματα που πιο νέα με προβλημάτιζαν! και τότε έγραφα.....
    Κο ι τ ά ξ τ ε….τ α κ υ κ λ ά μ ι ν α !
    Οσο καιρό έκανα όνειρα,κι όσο τα κυνηγούσα,τόσο αυτά ξεμάκραιναν και γίνονταν αχνός,και τρέχοντας κουράστηκα κι είπα να ξαποστάσω να μη ζητάω χείμερες και στόχους μακρινούς.Και ξάφνου με θυμήθηκαν λες και τα άγγιξε ραβδί νεράΙδας μαγικής.Αρχισε το ζωντάνεμα παληών ονείρων νεανικων,εκπλήρωση σκοπών.
    Και τότε πάλι τρόμαξα σαν είδα πως ξυπνήσανε σε λάθος χρόνο της ζωής που ξόδεψα να κτίσω.Τώρα καλά κατάλαβα πως όταν κάνουμε όνειρα πρέπει να τα ταιριάζουμε με τις δυνάμεις που έχουμε να γίνουνε αλήθεια σε χρόνο που πραγματικά μπορούμε ν’απολαύσουμε!
    Τι να το κάνω να μου βγει το όνειρο που έκανα σαν έχει φύγει η δύναμη για να το απολαύσω;
    Μετά απ’αυτά μια πρόταση θα ήθελα να κάνω σ’ονειροπόλους σαν και με,συναισθηματικούς. Τα όνειρά σας βάλτε τα σε χρόνους κοντινούς σας.Κι όταν δε γίνουν…φύγετε…αλλάξτε διαδρομή.
    Είν η ζωή γεμάτη φως,και γύρω μας ανθίζουν χρωματισμένες οι στιγμές…μα εμείς δεν προλαβαίνουμε…γιατί κοιτάμε…αλλού !
    Τρέχουμε και δε βλέπουμε τ’απλά μικρά που γύρω μας στολίζουν τα λιβάδια μας…και κυνηγάμε τα ψηλά τα δένδρα του βουνού.
    Κοιτάξτε τα κυκλάμινα,κοιτάξτε τους πανσέδες.Μέσ’τα λιβάδια της ζωής που τρέχετε…απολαύστε τα μικρολούλουδα του αγρού,και δώστε χρώμα στις στιγμές,γιατί είναι αυτές που φτιάχνουνε…τα χρόνια φωτεινά!

    Ευχαριστώ για τη δυνατότητα που έχω να δημοσιοποοιώ κείμενά μου.......γραμμένα προ πολλών,ετών

    Συγχαρητήρια για τη δουλειιά! .

    ReplyDelete