γρατζουνιά

Μια μέρα ο μπαμπάς αποφάσισε να πλύνει το καινούργιο του αυτοκίνητο. Ώρες αφιέρωνε για να το καθαρίσει, να το γυαλίσει. Την ώρα λοιπόν που μάζευε τα εργαλεία του, έρχεται η μικρή κορούλα του, παίρνει μια μικρή πέτρα και αρχίζει να γρατζουνίζει κάτι πάνω στην πόρτα του οδηγού. Ακούει εκείνος τον ήχο που κάνει η πέτρα καθώς γδέρνει το φρεσκογυαλισμένο χρώμα και τρέχει ανεμίζοντας ένα μεγάλο γαλλικό κλειδί. Ορμάει και χτυπά δυνατά το χέρι της μικρής. Πέφτει κάτω η πέτρα μαζί με τα σπασμένα δάχτυλα από το χέρι της. Το κοριτσάκι λιποθυμά από το πόνο και την αιμοραγία. Εκείνος όπως όπως κοιτά να τη συνεφέρει.
Μόλις συνήλθε την μεταφέρει στο κοντινότερο νοσοκομείο.
Εκεί οι γιατροί δεν μπορούν να κάνουν τίποτα άλλο από το να της αφαιρέσουν όλα τα δάχτυλα.
Όταν συνέρχεται από την νάρκωση, ανοίγει τα μάτια της, βλέπει το χέρι της και με την παιδιάστικη αφέλεια ρωτάει τον πατέρα της:
"Μπαμπά, πότε θα μεγαλώσουν τα δάχτυλά μου;"
Μην αντέχοντας άλλο εκεί μέσα, φεύγει ο πατέρας και πηγαίνει στο αυτοκίνητό του. Ξεσπά επάνω του με κλωτσιές, μπουνιές.
Ξαφνικά το βλέμμα του πέφτει πάνω στην πόρτα με τις γρατσουνιές.
Πλησιάζει πιο κοντά.
Ήταν κάτι γραμμένο. Έλεγε:
"Μπαμπά, σ' αγαπώ"