Αγαπάς τα λάθη σου;

Της Μαρίας της Αιγυπτίας ξημέρωσε.
Η μέρα που τα πάθη, μας πάνε στον Παράδεισο.
Τα λάθη σε παιδεύουν με ενοχές. Να σε στήσουν στο τοίχο όρθιο.
Ω μα είσαι αξιολύπητος! Ράκος για συλλέκτες αποτυχιών.
Σήμερα όμως μπορείς να παρακάμψεις το σκοτάδι σου.
Ρίξε μια ματια! Έχει φως εκεί έξω.
Μπορεί να έμαθες να ζεις στη μοναξιά των παθών
Όμως σκούπισε τα δάκρυά σου για να δεις καθαρά:
Σε αγαπούν, σε αγαπούμε, όπως είσαι.
Δεν ζητά κανείς από σένα τίποτα παραπάνω από ο,τι είσαι.
Δεν μας νοιάζει το τι έχεις, αλλά το τι είσαι.
Ποιος είσαι; Αυτό αγαπάμε.
Εσύ αγαπάς τα λάθη σου;
Αυτά σε φέραν σε μας.
Για να γνωρίσεις τα δικά μας.
Να χωρέσουμε μαζί στον ίδιο τόπο.
Να συγχωρεθούμε, να χωρέσουμε και την αγάπη.
Κάνε χώρο λοιπόν στα λάθη σου,
Καθρέφτησε τους λογισμούς σου, με θάρρος
Για να διακρίνεις ολόλευκα τα φτερά σου.