Wednesday, December 14, 2011

Αλεξίπτωτο

Ο Πλάμπ ήταν αμερικανός πιλότος στον πόλεμο του Βιετνάμ. Υστερα από εβδομηντα πέντε αερομαχίες το αεροπλάνο του καταστράφηκε από έναν πύραυλο εδάφους αέρος. Την τελευταία στιγμή εκείνος κατάφερε και εκτινάχτηκε από το φλεγόμενο αεροσκάφος και έπεσε με το αλεξίπτωτο του στο εχθρικό έδαφος. Τον συνέλαβαν και πέρασε έξι χρόνια σε μια Βιετναμέζικη φυλακή. Κατάφερε να επιζήσει και τώρα κάνει διαλέξεις για όσα έμαθε από αυτή του την εμπειρία.
Μια μέρα καθώς εκείνος και η σύζυγός του κάθονταν σε κάποιο τραπέζι σε ένα εστιατόριο τον πλησίασε ένας άνδρας και του λέει
"Εσύ πρέπει να είσαι ο Πλάμπ! Εσύ πέταγες με τα αεροπλάνα στο Βιετνάμ από το αεροπλανοφόρο Κίτυ Χωκ. Σε ρίξανε"
"Πως τα ξέρεις όλα αυτά;" τον ρώτησε ο Πλάμπ
"Εγώ είμαι εκείνος που συσκεύασα το αλεξίπτωτο σου!" απάντησε ο άνδρας
Ο Πλάμπ ξεροκατάπιε γεμάτος έκπληξη αλλά και ευγνωμοσύνη. Ο άνδρας έτριψε τα χέρια του είπε
"Βλέπω οτι δούλεψε μια χαρά"
Ο Πλάμπ τον διαβεβαίωσε
"Και βέβαια άνοιξε μια χαρά. Αλλιώς δε θα ήμουν εδώ τώρα!"
Ο Πλάμπ δεν μπορούσε να κοιμηθεί εκείνο το βράδυ καθώς σκεφτόταν τον άνδρα εκείνο. Ελεγε στη γυναίκα του
"Αναρωτιέμαι πως να ήταν φορώντας τη στολή του Ναυτικού. Λευκό καπέλο, φαρδύ παντελόνι, γαλάζια ζώνη. Αναρωτιέμαι πόσες φορές να τον είχα δει δίχως να του πω καλημέρα, τι κάνεις η κάτι τέτοιο, επειδή βλέπεις εγώ ήμουν πιλότος μαχητικού κι εκείνος ένας απλός ναύτης"
Σκεφτόταν πόσες ώρες είχε περάσει εκείνος ο ναύτης διπλώνοντας προσεκτικά το μεταξένιο αλεξίπτωτο, ουσιαστικά κρατώντας στα χέρια του τη μοίρα κάποιου που δεν γνώριζε.
Σε αυτό το σημείο ο Πλάμπ στρέφεται πάντα στο ακροατήριο του και τους ρωτάει
"Ποιος πακετάρει το δικό σας αλεξίπτωτο;"
Ολοι έχουμε κάποιον που μας δίνει όσα χρειαζόμαστε για να περάσουμε τη μέρα μας. Ο Πλάμπ επείσης συμπληρώνει οτι χρειάστηκε διαφόρων ειδών αλεξίπτωτα όταν χτυπήθηκε το αεροπλάνο του και έπεσε στο εχθρικό έδαφος. Χρειάστηκε το φυσικό του ελεξίπτωτο, το συναισθηματικό του και το πνευματικό του αλεξίπτωτο. Κατέφυγε σε όλα αυτά τα στηρίγματα προτού βρεθεί ασφαλής.
Ολη αυτή η εμπειρία του μας υπενθυμίζει να προετοιμάζουμε τους εαυτούς μας για τις καταιγίδες που θα μας βρουν.
Καθώς θα περνάς αυτή την εβδομάδα, το μήνα, τα χρόνια...καλό θα είναι να αναγνωρίζεις τους ανθρώπους που πακετάρουν το δικό σου αλεξίπτωτο.

2 comments:

  1. Γι αυτό πρέπει να προσέχουμε και τα 'μυρμήγκια' γιατί κάποτε θα τα χρειαστούμε......

    ReplyDelete
  2. Όταν βρεθούμε,Δάσκαλε, από κοντά θα κάνουμε μία φιλοσοφική συζήτηση επάνω στη ζωή και τον άνθρωπο-ζώο... Γί' αυτό φτάσαμε εκεί που φτάσαμε...

    Η καλημέρα μου να είναι γλυκιά και ζεστή, όταν θα κτυπήσει το 1ο κουδούνι της ημέρας!

    ReplyDelete