Στα όρη στ' άγρια βουνά.

Δεν ξέρω αν θυμάστε την κυρα Μαρίκα.
Η κυρά Μαρίκα είναι η ξεματιάστρα του χωριού μας. Ήταν και συνεχίζει να είναι, στο πείσμα της τεχνοκρατούμενης επέλασης του καιρού.
Λοιπόν, πριν από λίγο καιρό την χρειάστηκα. Σας είχα πει οτι όταν το επιτρεψει θα σας πω, επάνω επάνω, λίγα από την "τέχνη" της.
Τον λόγο για τούτη την αποκάλυψη να μου επιτρέψετε να τον κρατήσω κρυφό. Προς το παρόν. Επειδή από ο,τι βλέπω, σιγά σιγά δεν μένει τίποτα κρυμένο σε αυτό το ιστολόγιο της θυμησης και της νοσταλγίας.
Χρησιμοποιεί το "κάπνισμα" η κυρά Μαρίκα.
Για την κυρία Ευτέρπη θα σας μιλήσω άλλη φορά.
Η κυρα Μαρίκα, έχει ένα θυμιατό σπιτικό με αναμμένα κάρβουνα. Βάζει λίγο βασιλικό του Επιταφίου, τρία μοσχοκάφια (τα λένε και γαρίφαλα), τρία κουκιά αλάτι κι ένα ψίχουλο ψωμί. Κάνει με το θυμιατό τρεις κύκλους, πάνω από το κεφάλι του "βασκαμένου" ψιθυρίζοντας μερικά λόγια ακατάληπτα για τους άλλους, ενώ τα καιόμενα υλικά σκάζουν στη φωτιά. Οσο πιο δυνατά είναι τα "τσακ τσακ" τόσο πιο μεγάλος είναι ο βαθμός της βασκανίας. Υστερα κάνει τρεις φορές το σημείο του σταυρού μπροστά στο πρόσωπο του βασκαμένου και αδειάζει το περιεχόμενο του θυμιατού σε μια σουπιέρα με νερό, ενώ ο "άρρωστος" σκύβει από πάνω για να αναπνεύσει τον αχνό που βγάζουν τα κάρβουνα που σβήνουν. Ύστερα, η κυρα μαρίκα βουτά το χέρι της στο νερό και με τα δάχτυλά της ραντίζει τρεις φορές το πρόσωπο του, να τον κάνει να τρομάξει ( εκείνει το λέει "να ξ'πασει") και του δίνει να πιεί τρεις γουλιές από το νερό.
Η κυρά Μαρίκα δεν γνωρίζει από αμαρτίες και άλλα τέτοια. Δεν θεωρεί οτι κάνει κάτι κακό. Ετσι της το έμαθε η γιαγιά της έτσι το κάνει.
Να σας πω την αλήθεια έχει γιαραντήσει πολλούς. Συζητήσεις θεολογικές και φιλοσοφικές δεν ξέρει να κάνει. Θαρρεί πως κάνει το καλό, επειδή βλέπει στα μάτια των αρρώστων την υγεία όταν φεύγουν από το σπίτι της.
Στα όρη στ' άγρια βουνά!