Mάνες κι αυτές. Κι ας είναι ανύπαντρες!

Είναι και κάποιες μητέρες διαφορετικές από τις άλλες.Χωρίς σύντροφο, μητέρες που εμφανίζονται μόνες με το παιδί τους στις συγκεντρώσεις γονέων και κηδεμόνων.
Ένα παιδί έρχεται στον κόσμο, και είναι πολλές οι φορές αυτές, δίχως την αγάπη και την φροντίδα του πατέρα.
Οι λόγοι πολλοί. Θελημένοι αλλά και αθέλητοι.
Τότε είναι που η μητέρα έχει να αναλάβει όλο το "βάρος" της οικογένειας. Της μονογονεικής οικογένειας όπως την λένε.
Είναι ακόμα και διαζευγμένες μητέρες. Μόνες καλιεργούν την αγάπη και την φροντίζουν.
Η μόνη  μητέρα έχει να παλέψει με τον εαυτό της για να ξεπεράσει την πίκρα, το θυμό, την απογοήτευση, τη γεύση της αποτυχίας που νιώθει. Έχει να αντιμετωπίσει την αλλαγή στην προσωπική, την οικονομική και την κοινωνική ζωή της. Πάνω απ' όλα όμως έχει την έγνοια να απλώσει τις φτερούγες της και να προστατεύσει τα μικρά της, για να μην πληγωθούν περισσότερο.
Σε αυτές τις μητέρες οφείλουμε όλοι, ένα μεγάλο μπράβο.
Η πολιτεία οφείλει αμέριστη συμπαράσταση με κάθε τρόπο.
Να ευχηθούμε λοιπόν καλή δύναμη και κουράγιο στον αγώνα τους!