Πρωτομαγιάτικα έθιμα

Το έθιμο της Πρωτομαγιάς να στολίζουμε τις πόρτες των σπιτιών με στεφάνια λουλουδιών έρχεται από τα πολύ παλιά χρόνια και τότε συμβόλιζε την υποδοχή της δύναμης της φύσης στο σπιτικό. Στα μέρη της Μικράς Ασίας σε κάθε στεφάνι έβαζαν, εκτός από λουλούδια, ένα σκόρδο για τη βασκανία, ένα αγκάθι για τον εχθρό κι ένα στάχυ για την καλή σοδειά. Το μαγιάτικο στεφάνι στόλιζε τις πόρτες των σπιτιών ως του Αϊ - Γιαννιού του Θεριστή και τότε το καίγανε στις φωτιές του αγίου.

Την παραμονή της πρωτομαγιάς στα Ξηρονορίτικα χωριά, λούζονταν, άλλαζαν, σταματούσαν να γνέθουν και άναβαν το καντήλι. Πρωί- πρωί οι νοικοκυρές έκοβαν κοτσικόβεργες, αγριολούλουδα από τις αποκράδες, έπλεκαν και κρέμαγαν πάνω από την κύρια είσοδο του σπιτιού το Μαγιάτικο στεφάνι. Νύχτα ακόμη πριν φέξει η μέρα, δάγκωναν σκόρδο για το μάτι και κουμπώναν. Με το κούμπωμα επιτίθενταν για να κατανικήσουν ανθρώπους, πνεύματα, πουλιά, ζώα και φυσικά φαινόμενα ή να αποκρούσουν τις κακές διαθέσεις που στρέφονταν εναντίον τους. Επαναλάμβαναν τρεις φορές:
σε κούμπωσα σε κλείδωσα
σαΐτα στο λαιμό σου...
Στην Κεφαλονιά η έννοια της Πρωτομαγιάς συνδέεται άμεσα με τη διεξαγωγή ενός μεγάλου λαϊκού πανηγυριού. Η εορτή σχετίζεται περισσότερο με τα Ανθεσφόρια και τα Floralia παρά με τους εργατικούς αγώνες και το Σικάγο. Ήταν η γιορτή της άνοιξης, που γιόρταζαν μαζί εργοδότης και εργαζόμενος. Μάλιστα, επειδή συνήθως συμπίπτει να γιορτάζεται ελάχιστα μετά το Πάσχα ήταν ευκαιρία να τσουγκρίσουν τα εναπομείναντα αυγά και να επιδοθούν σε κρασοποσία, αλλά και ένα μεγάλο τσιμπούσι.
Κάθε Πρωτομαγιά, στις Ροβιές της Β. Εύβοιας υποδέχονται την Άνοιξη με το έθιμο της πιπεριάς. Ντυμένος με φύλλα και λουλούδια, ο αρχηγός της πομπής περνάει μαζί με τη συνοδεία του από όλα τα σπίτια και καλεί όλο τον κόσμο να συμμετάσχει στη χαρά της Άνοιξης.
Οι ντόπιοι τον ρένουν για να πάει καλά η σοδειά και τον ακολουθούν σε μια χαρούμενη πομπή στην κεντρική πλατεία όπου στήνεται χορός με παραδοσιακά τραγούδια και κερνάνε διάφορα εδέσματα.