θέλει να παίξει ακόμα με τ'άστρα τ' ουρανού
πριν έρθουν πρωτοβρόχια και συννεφιές στο νου
πρωτάκι, σχολιαρούδι, του κλέβουν το τραγούδι, του κλέβουν το τραγούδι... "
Τότε ήταν, σαν τώρα είναι, πρώτες μέρες στο σχολείο. Στην Ίμβρο... την αφεντιά μου την διακρίνετε φαντάζομαι...
Α, δεν σας έδειξα το σχολειό... άυτό που μου φέρνει σήμερα συννεφιές στο νου...
Αυτό είναι το σχολείο όπως είναι σήμερα. Μερικές φορές το χρησιμοποιούν ως ντισκοτέκ.
Τότε όμως ήταν γεμάτο μαθητούδια. Τουρκάκια και ελληνάκια. Η αυλή γέμιζε φωνές...διάφορες... μέρικά συναισθήματα μπορείτε να δανειστείτε από την φωτογραφία την πρώτη. Εκείνη με τις ποδιές και τους κάτασπρους κολλαριστούς γιακάδες.
Καλή αρχή λοιπόν και τούτης της σχολικής χρονιάς...με μνήμες και όνειρα για ένα αύριο πιο πλούσιο!
No comments:
Post a Comment