Ο καφές

Μια παρέα από πρώην, τώρα πια (sic),  ανώτατα στελέχη μαζέυτηκαν για να επισκεφτούν τον παλιό καθηγητή τους από το Πανεπιστήμιο. Σύντομα η συζήτηση στράφηκε στα παράπονα για το άγχος στη δουλειά και στη ζωή. Ο καθηγητής πήγε στη κουζίνα για να κεράσει καφε στους καλεσμένους του και επέστρεψε με μια μεγάλη καφετιέρα και μερικά φλυτζάνια όλων των ειδών: πλαστικά, γυάλινα, άλλα κρυστάλινα, και άλλα τελείως απλά. Απόθεσε το δίσκο στο τραπέζι και κάλεσε τους παλιούς του μαθητές να σερβιριστούν μόνοι τους.
Οταν όλοι είχαν ένα φλυτζάνι στο χέρι τους είπε ο καθηγητής:
"Αν παρατηρήσατε, πήρατε όλα τα όμορφα και ακριβά φλυτζάνια  και αφήσατε στο δίσκο όλα τα φτηνα και τα κοινά. Ενώ αυτό είναι φυσιολογικό να θέλετε μόνο το καλύτερο για σας, όμως αυτή είναι και η πηγή των προβλημάτων σας και του άγχους.  Το ξέρετε καλά οτι το φλυτζάνι από μόνο του δεν προσδίδει ποιότητα στον καφέ, αλλά παρόλα αυτά εσεις διαλέξατε τα καλύτερα...και ύστερα αρχίσατε να κοιτάζετε ο ένας το φλιτζάνι του άλλου.
Αυτό που θέλατε ουσιαστικά δεν ήταν ο καφές. Οι δουλειές, τα λεφτά η θέση στη κοινωνία είναι τα φλυτζάνια. Είναι μόνο εργαλεία για να συγκρατούν και να περιέχουν τη ζωή, και το είδος του φλυτζανιού που έχουμε δεν προσδιορίζει ούτε αλλάζει την ποιότητα της ζωής που ζούμε.
Μερικές φορές όταν συγκεντρώνουμε το ενδιαφέρον μας μόνο στου φλυτζάνι δεν ευχαριστιόμαστε τη ζωή που μας έχει δοθεί ως δώρο.
Απολαύστε τον καφέ!
Οι πιο ευτυχισμένοι άνθρωποι δεν έχουν τα καλύτερα από κάθε τι. Απλά δημιουργούν το καλύτερο από κάθε τι.
Ζήστε απλά. Αγαπήστε γενναιόδωρα. Νοιαστείτε βαθιά. Μιλήστε ευγενικά. Τα υπόλοιπα...μπορεί και να μην υπάρχουν!"