Wednesday, November 2, 2011

Η άλλη γυναίκα

Υστερα απο 21 χρόνια που ήταν παντρεμένοι η γυναίκα του του ζήτησε να βγάλει μια άλλη γυναίκα έξω για σινεμά και φαγητό. του είπε:
"Σ αγαπώ αλλά ξέρω οτι και αυτή η γυναίκα σ αγαπά και θα ήθελε να περάσει λίγη ώρα μαζί σου"
Αυτή η άλλη γυναίκα ήταν η μητέρα του. Η γυναίκα του του πρότεινε να επισκεφτεί τη μητέρα του, που ήταν χήρα εδώ και δεκαεννιά χρόνια, αλλά οι απαιτήσεις της δουλειάς του και τα τρία του παιδιά δεν του επέτρεπαν να τη βλέπει συχνά. Εκείνο το βράδυ της τηλεφώνησε και την προσκάλεσε να βγουν έξω μαζί. Να πάνε να δουν μια ταινία και ύστερα να καθήσουν κάπου να φάνε.
"Τι τρέχει; Είσαι καλά;" τον ρώτησε
Η μητέρα του ήταν από εκείνες τις γυναίκες που όταν τις τηλεφωνήσεις αργά το βράδυ το πρώτο που τους έρχεται στο μυαλό είναι οτι κάτι κακό συνέβη.
"Σκέφτηκα οτι θα ήταν καλό να περάσουμε το βράδυ μαζί" της απάντησε. "Οι δυο μας!"
Το σκέφτηκε για λίγο και ύστερα του είπε
"Εντάξει! Μου αρέσει η ιδέα σου!"
Την Παρασκευή όταν τέλειωσε τη δουλειά του πέρασε να την πάρει με το αυτοκίνητο του. Ενιωθε μεγάλη νευρικότητα. Οταν έφτασε στο σπίτι της παρατήρησε οτι κι εκείνη αισθανόταν το ίδιο. Τον περίμενε στην εξώπορτα φορώντας το παλτό της. Είχε κάνει τα μαλλιά της μπούκλες και φορούσε το ίδιο φόρεμα που είχε στην τελευταία επαίτειο του γάμου της. Του χαμογέλασε και το πρόσωπο της έμοιαζε με εκείνο των αγγέλων.
"Ειπα στις φίλες μου οτι θα έβγαινα έξω με το γιο μου και εντυπωσιάστηκαν" είπε καθώς έμπαινε στο αυτοκίνητο "Περιμένουν την ώρα να μάθουν τα καθέκαστα!"
Πήγαν σε ένα εστιατόρια που παρόλο που δεν ήταν ακριβό, ήταν ωραίο και ζεστό. Εκείνη τον έπιασε αγκαζέ και προχώρησαν προς το τραπέζι τους. Πήραν τον κατάλογο. Η μητέρα μπορούσε να διαβάσει μόνο τα μεγάλα γράμματα. Ετσι ανέλαβε ο γιος να της διαβάζει το μενού. Καθώς διάβαζε της έριξε μια ματιά και την είδε να τον κοιτάζει. Ενα νοσταλγικό χαμόγελο ζωγραφίστηκε στα χείλη της.
"Οταν ήσουν μικρός σου διάβαζα εγώ τον κατάλογο" του είπε
"Ηρθε η ώρα να σου ανταποδώσω τη χάρη" της είπε εκείνος
Κατά τη διάρκεια του δείπνου τους μιλούσαν για διάφορα θέματα καθημερινά. Επιασαν τόσες πολλές συζητήσεις που έχασαν την ταινία στο κινηματογράφο.
Οταν επέστρεψαν στο σπίτι της αργότερα του είπε
"Θα ξαναβγούμε αλλά αυτή τη φορά θα σε καλέσω εγώ"
Εκείνος συμφώνησε και χώρισαν
"Πως πήγε το δείπνο;" τον ρώτησε η γυναίκα του όταν γύρισε στο σπίτι του
"Πολύ καλά. Πολύ καλύτερα από ό,τι φανταζόμουν" απάντησε εκείνος
Λιγες μέρες αργότερα η μητέρα του πέθανε ξαφνικά από καρδιακή προσβολή. Εγινε τόσο ξαφνικά που δεν είχε την ευκαιρία ο γιος να κάνει κάτι για κείνη.
Πέρασαν κάποιες μέρες και πήρε ένα φάκελο. Το άνοιξε και βρήκε σε φωτοτυπία μια απόδειξη εστιατορίου. Ηταν από το εστιατόριο που είχε φάει με τη μητέρα του. Μέσα στο φάκελο επίσης υπήρχε ένα σημείωμα
"Προπλήρωσα το δείπνο. Δεν ήμουν σίγουρη οτι θα μπορούσα να παραβρίσκομαι εκεί. Αλλά παρόλα αυτά πλήρωσα για δύο άτομα. Για σένα και τη γυναίκα σου. Δε μπορείς να καταλάβεις πόσο πολύ σημαντική ήταν η βραδυά που περάσαμε οι δυο μας. Σ αγαπώ γιε μου!"
Τότε κατάλαβε ο γιος το πόσο σημαντικό είναι να λες το "Σ αγαπώ" την κατάλληλη στιγμή και να δίνεις την αγάπη σου κάθε στιγμή. Επειδή το αύριο μπορεί και να μην έρθει ποτέ.

1 comment:

  1. Πολύ Δυνατό! Ευχαριστώ πολύ Δημήτρη!

    ReplyDelete