Καρύδα

"Όλη μου τη ζωή την έζησα μέσα σε μια καρύδα.
Δεν είναι σπουδαίος τόπος να ζήσει κανείς; Ηταν στενάχωρα και σκοτεινά, ιδιαίτερα το πρωί που έπρεπε να ξυριστώ. Εκείνο όμως που μ' ενοχλούσε πιο πολύ, ήταν η έλλειψη επαφής με τον έξω κόσμο. Αν κανένας δεν έβρισκε την καρύδα και δεν αποφάσιζε να την σπάσει, ήμουν καταδικασμένος να ζήσω όλη μου τη ζωή μέσα σε μια καρύδα. Ίσως και να πεθάνω εκεί.
Πέθανα μέσα σ αυτή την καρύδα. Κανα δυο χρόνια αργότερα κάποιοι βρήκαν την καρδύσα και την έσπασαν και με βρήκαν ζαρωμένο και ξεραμένο. "Τι κρίμα" είπαν, "αν τον βρίσκαμε πιο νωρίς, ίσως να μπορούσαμε να τον σώσουμε. Ίσως να υπάρχουν κι άλλοι κλεισμένοι έτσι σαν κι αυτόν".
Άρχισαν λοιπον να τριγυρίζουν και να σπάνε όλες τις καρύδες. Ήταν ανωφελο όμως. Ήταν χωρίς νόημα. Ήταν χαμένος καιρός. Άνθρωποι που αποφασίζουν να ζήσουνε μέσα σε μια καρύδα, τέτοιοι τρελοί υπάρχουν μόνο ένας στο εκατομμύριο. Γιατί, βλέπετε, δεν μπορούσα να τους πως πως έχω έναν αδελφό που ζει μέσα σ' ένα βελανίδι..."