Ιατρική της αγάπης

Κοσμά και Δαμιανού εχθές, σημαντικών γιατρών, όχι τόσο για τις ιατρικές τους γνώσεις, αλλά για την προσπάθειά τους να δώσουν στην ιατρική έναν άλλον χαρακτήρα. Μια ολιστική θα έλεγα προσέγγιση. Δηλαδή όταν πονάει το στομάχι μου για παράδειγμα, δεν είμαι ένα στομάχι που πονάει, αλλά ο Δημήτρης του οποίου το στομάχι πονάει, δεν ξέρω αν με καταλαβαίνεις...\Και το κυριότερο βέβαια, η άρνηση τους να δέχονται φακελάκια...από τότε...με επιμονή να στέκονται στο πλευρό του αδύνατ ( μ) ου.
Θυμήθηκα λοιπόν στην συνάφεια αυτή έναν άλλον γιατρό, ίσως έχω πει γι' αυτόν παλιότερα, που μερικές φορές μοιάζει με το προφίλ των Αναργύρων.
Θυμάμαι μια φορά που τον επισκέφτηκα να μου δώσει ένα καλό φάρμακο, μου είπε:
- Εξασκώ την ιατρική εδώ και 30 χρόνια, και έχω γράψει χιλιάδες συνταγές για ένα σωρό φάρμακα. Αλλά στο τέλος κατάλαβα,ότι το καλύτερο φάρμακο που βοηθάει το ανθρώπινο πλάσμα, είναι η αγάπη.
- Και αν δεν ενεργήσει; τον ρώτησα εγώ
- Τότε, διπλασιάζεις τη δόση, μου είπε και με αποχαιρέτησε.