Πως την λένε;

Τούτες τις μέρες θυμήθηκα ένα περιστατικό που συνέβη πριν απο πολλά χρόνια, σε κάποιες σπουδές μου σε ένα κολλέγιο.
Ημουν καλός φοιτητή, πάντα προετοιμασμένος και διαβασμένος. Έτσι, δεν φοβόμουν τα ξαφνικά τεστάκια που έπεφταν σύννεφο.
Αυτό έγινε και κάποια μέρα. Ομως διατρέχοντας τις ερωτήσεις έφτασα στην τελευταία στην οποία και στάθηκα ώρα. Μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση επειδή φαινομενικά δεν είχε καμία σχέση με την ενότητα στην οποία εξεταζόμασταν.
Η ερώτηση ήταν: "Ποιο είναι το μικρό όνομα της καθαρίστριας που φροντίζει το κτήριο;"
"Σίγουρα είναι κάποιο αστείο" σκέφτηκα. Είχα δει πολλές φορές τη καθαρίστρια. Ηταν αδύνατη, ψηλή και με καστανά κυμματιστά μαλλιά. Ομως πως θα μπορούσα να ξέρω το όνομά της;
Αφού απάντησα σε όλες τις ερωτήσεις εκτός από την τελευταία που την είχα αφήσει κενή, έδωσα το γραπτό μου.
Οταν είχαν τελειώσει όλοι, κάποιος φοιτητής ρώτησε αν η τελευταία ερώτηση θα μετρούσε στη βαθμολογία.
"Φυσικά!" είχε απαντήσει ο καθηγητής. "Στην καριέρα σας θα συναντήσετε πολλούς ανθρώπους. Ολοι είναι σπουδαίοι και σημαντικοί. Αξίζουν την προσοχή και τη φροντίδα σας ακόμα και αν το μόνο που κάνετε είναι να χαμογελάτε και να λέτε καλημέρα"
Βλέπω σήμερα, ύστερα από πολλά χρόνια οτι δεν έχω ξεχάσει αυτό το μάθημα.
Παρεπιπτόντως το όνομα της καθαρίστριας ήταν Αγγελική.