Πατρίδα είναι ο,τι αγαπάς. Όταν σε διώνχνουν μακριά της, σε σκοτώνουν.

Για την σημερινή μέρα, την γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου, πνιγμένη στις μνήμες και στον πόνο, αφιερώνεται τούτη η εγγραφή.

Θα ήθελα από την ψυχή μου να αφιερώσω αυτό το τραγούδι στην πατρίδα.

Αυτή η πατρίδα εμένα μου'λαχε ν α απαλύνει την προσφυγιά.

Κάνω να την αγαπήσω και μου ανοίγει αγκαλιές

Μα κάνω να την βάλω στην καρδιά μου και με πληγώνει.

Σαν και μένα πολλοί από τον Πόντο σήμερα θέλουν να ακούσουν τον πόνο τους.

Το τραγούδι αυτό λοιπόν για όποιον η πατρίδα του ματώνει την ελπίδα: