Σήμερα ήμουν αυτόπτης μάρτυρας ενός παραλίγο σοβαρού τροχαίου.
Η γυναίκα βρήκε από το σπαραλιασμένο αυτοκίνητό της φωνάζοντας:
" Θαύμα!" Θαύμα!" Είμαι ζωντανή!
Πήρε να αγκαλιάζει όποιον έβρισκε μπροστά της και να ευχαριστεί συνεχώς.
"Θαύμα!" έλεγε και ξανάλεγε..
Και σκέφτηκα πως οι περισσότεροι από μας, θεωρούμε κάτι ως θαύμα, αν δούμε κάποιον να περπατά πάνω στο νερό, να πετάει στα σύννεφα (κυριολεκτικά όμως έτσι; ). Αλλά πάλι λέω, πως ίσως το μεγαλύτερο θαύμα από όλα είναι να περπατάς πάνω στη γη.
Κάθε μέρα ζούμε ένα θαύμα αλλά δεν του δίνουμε σημασία. Ο γαλάζιος ουρανός, η φύση, οι φίλοι.
Θαύμα είναι εκείνα τα καταπληκτικά παιδικά μάτια, τα δικά σου μάτια, τα μάτια της γυναίκας που σώθηκε από βέβαιο θάνατο.
Καλό μήνα γεμάτο θαύματα!
Επειδή όπως έχουμε ξαναπεί το περπάτημα είναι πια για μένα μια ξεχασμένη εμπειρία(δεν υπακούν πια τα πόδια),σκέπτομαι πως για μένα ειναι θαύμα ..η ανάσα..μας,το χαμόγελο παιδιών κι εγγονών μου και ακόμα το κατόρθωμά μου να μην προκαλώ τον οίκτο για το πρόβλημά μου .
ReplyDeleteΘαύμα είναι να ξυπνάς κάθε μέρα με την επιθυμία να αγωνιστείς .Καλό μήνα Ευχαριστώ για τα τόσο δυνατά κείμενά σας.
Παίρνω μεγάλη δύναμη.Ευχαριστώ
Καλό Μήνα!!! και με πίστη να προσδοκούμε το θαύμα της ζωής καθημερινά...
ReplyDelete