Έχεις δει στον Μαραθώνιο τους αθλητές την ώρα που τρέχουν, πως περνούν από τα «τραπεζάκια» και με νερό δροσίζουν σώμα και ψυχή;
Τούτη την εικόνα κράτα για να φωτίσει την σημερινή Κυριακή.
Το μαργαριτάρι φέρε στο νου σου τώρα. Πως από κόκκος άμμου που ήταν, τραυμάτιζε το όστρακο, το χαράκωνε αργά, βασανιστικά. Για να πάρει εκείνο αξία. Πως έγινε αυτό;
Το νεογέννητο, ποιός οδήγησε στον κόσμο;
Απάντηση σε όλα είναι μια: ο Πόνος.
Στήριγμα και απαντοχή της ζωής , της αγάπης.
Δροσιά του αθλητή, αξία του μαργαριταριού, ζωή του ανθρώπου.
Τον Πόνο, δάσκαλο ονομάζει η σημερινή Κυριακή.
Τον λέει Σταυρό.
Σε προσκαλεί να τον σεβαστείς. Να τον δεχτείς. Ως νόημα στη ζωή.
Να μην μείνεις όμως εκεί. Όχι μόνιμα. Δεν είναι προορισμός ο πόνος. Πέρασμα είναι. Στάδιο.
Προορισμός είναι το μαργαριτάρι. Η ζωή και όχι οι ωδίνες του τοκετού.
Μόνο όσοι μαθητεύουν στον πόνο μπορούν να καταλάβουν.
Οι άλλοι θα παραπονεθούν, θα γκρινιάξουν, θα προσπεράσουν.
Εσύ θα πάρεις δύναμη από το φως για να αντέξεις το σκοτάδι στο τούνελ.
Ο Σταυρός έχει νόημα μόνο όταν υπάρχει Ανάσταση.
Χρόνια πολλά και με το καλό η Ανάστασή μας...
ReplyDeleteΔημήτρη μου ένα από τα πιο ωραία και δυνατατά μηνύματα που μας έχεις στείλει.
ReplyDeleteΛίγο καιρό πριν , εξ ου και η μακρόχρονη απουσία μου, πέρασα πολύ δύσκολες μέρες πόνου, αγωνίας και φόβου με την υγεία πολυαγαπημένου μου προσώπου, του συντρόφου μου, και αυτό ήταν ένα μεγάλο μάθημα για μένα. Με στήριξε η προσευχή, ο Σταυρός και περίμενα υπομονετικά νάρθει η Ανάσταση. Και ω! του θαύματος ήρθε!!!
Οι ίδιοι οι γιατροί μας είπαν περί θαυμάτων! Οχι για ένα, για πολλά!
Θαύματα γίνονται καθημερινά στη ζωή μας αρκεί να τα πιστεύουμε για να τα δούμε. Και έχουν γίνει πολλά θαύματα στη ζωή μου. Σ' ευχαριστώ για τα πολύτιμα μηνύματά σου Δημήτρη. Την αγάπη μου.